Herstructurering van naoorlogse woonwijken staat bij veel gemeenten en woningcorporaties vanaf het begin van de jaren negentig hoog op de agenda. Ook bewoners hebben in de afgelopen jaren aangedrongen op de aanpak van hun wijk, omdat zij het idee hebben dat die alleen nog maar aantrekkelijk is voor kansarme groepen.
Herstructurering is echter niet een idee van gisteren of vandaag: al vanaf het begin van de jaren negentig worden maatregelen genomen en strategieen ontwikkeld die een bijdrage moeten leveren aan het verbeteren van het functioneren van naoorlogse wijken.
Maar wat heeft die aanpak in de eerste helft van de jaren negentig eigenlijk opgeleverd? Hoe hebben de wijken zich daarna ontwikkeld? Functioneren die wijken nu goed zonder extra krachtinspanningen of is het een kwestie van “operatie geslaagd, maar verder ingrijpen blijft noodzakelijk”?
In dit vergelijkende onderzoek met de cases Bouwlust in Den Haag, Kleinpolder in Rotterdam, Paauwenburg Zuidoost in Vlissingen, Selwerderwijk in Groningen, Wielwijk in Dordrecht en Zuidwijk in Rotterdam wordt op deze vragen ingegaan.
