Stedelijke transformatie neemt een prominente plaats in in het ruimtelijk beleid. In bestaand bebouwd gebied wordt nog steeds driftig gerenoveerd
of gesloopt en opnieuw gebouwd. We onderscheiden twee typen transformatielocaties.
De functieveranderingslocaties zijn ingesloten geraakte bedrijventerreinen en fabriekslocaties, voormalige militaire vliegvelden en kazernes1, haventerreinen, stationslocaties en spooremplacementen en locaties met verouderde voorzieningen, die plaats moeten maken voor
andere functies (vaak woningen of kantoren). De functieveranderingslocaties hebben vaak een strategische ligging en bepalen daardoor het aanzien
van de stad. Daarnaast zijn er herstructureringslocaties, plekken die niet
meer voldoen aan de eisen van deze tijd en die meer of minder ingrijpend opnieuw worden ingericht voor gebruik door dezelfde functie.2 In de
praktijk komen veel mengvormen van beide typen transformaties voor.
Voorbeeld oa Groningen-Kop van Oost
